Drie tot vijf jaar geleden presenteerde ik op zaterdagmiddag Sport op Voorne bij Radio Voorne. Drie uur van tevoren in de studio. Koffie bakje hartverzwakking of slootwater. Eindredacteur Joris Hendriks had al het huiswerk al gedaan, dus waarom moest ik er eigenlijk zo vroeg zijn?

Het was gewoon die spanning, het gevoel in je LIJF dat je LIVE ging! Wat moest er allemaal wel niet in de hoofden van de verschillende sporters van die dag omgaan? Waren de clubfanaten die iedere week trouw verslag deden al zenuwachtig? Nogmaals dank Edwin Wingelaar, Gerry Daalhuijsen, Wout Kegel, René Reek, Edwin Boogaard en vele anderen. Natuurlijk was je ook nieuwsgierig naar het programma ervoor en keek je iedere week uit naar het weerzien met Mariska, Peter, Jean Paul, Andre en om de week Joris. Om twee uur was het dan zover en gingen we “On Air”. Phil Collins - Something Happened On The Way To Heaven als starter en gaan met die banaan.

Jaren heb ik dat gevoel door een fusie gemist en afgelopen zaterdag was het er weer! Een ongekend nacompetitie programma en ik kon niet kiezen?! Ging ik naar Jaap Riedijk, het Geuzenpark, de Rijks-of Brielsestraatweg, de Coosenhoek of de Drenkeling? De spelersbus van Zwartewaal naar Zuid Beijerland was namelijk al vol. In overleg besloot ik thuis te blijven( koffie is beter). Daar zat ik dan om 14.00. Voorwerk opnieuw door Joris, hoe krijg ik het voor elkaar. Laptop met Twitter, Facebook en Instagram. I pad mini (tafel was te vol voor de gewone) en telefoons bij de hand, koptelefoon op het te grote hoofd. Lokale radio beluisteren van Studio Alphen voor Brielle-ARC (wij deden dit vroeger ook?!) De app van de vierde klasse G liep over. Facebook berichten posten op SportopVoornePutten, ons nieuwe passieprojectje en genieten van het aantal likes en volgers. Mark belde nog of ik rekening wilde houden met de privacywet. Het was ongelooflijk spannend en wat gebeurde er veel!?

Frappant is dat eerder benoemde mede fanaten min of meer betrokken waren bij deze wedstrijden en ik voelde met ze mee. Brielle streed alsof het 1 April was, Spijkenisse schoot na een kwartier in de goede Hoek. Nieuwenhoorn en Hellevoet gelijk en een tweede ronde tussen die twee was nog even in zicht. Zwartewaal, Rockanje en Vierpolders kon ik rustig laten gaan. Zo kon ik onze volgers bij rust min of meer geruststellen en leek het een mooie middag te worden. Hoe anders was het in de tweede helft? Macchiato niet aan te slepen en mijn vroegere cluppie en Nieuwenhoorn degradeerden. Brielle wist zich met tien man te plaatsen en Vierpolders, Zwartewaal en Rockanje met 11. En Hellevoet? Ja, Hellevoet deed zijn motto weer eer aan: Hellevoetsluis thuis? Altijd Gekkenhuis?! Verlengen en in de slotminuten Schiet maar Raak met ballen op paal, lat en net naast. Boog (voorzitter, red) moet bekant een hartverzakking hebben gehad en op dat moment wilde ik hem, als vroeger, aan de telefoon. Helemaal gesloopt na drie uur tikken en met het vooruitzicht van vijf ploegen die a.s. zaterdag in de volgende ronde spelen, kan ik niet anders zeggen dan Mijn God, wat mis ik die (sport)radio?!