Op een mooie laatste zaterdagmiddag van november spraken onze redacteuren Marcel van den Nieuwendijk en Jack Holten in het kader van het grote december familie interview het sportieve gezin Van Sintmaartensdijk uit Zuidland. Bij het gastvrije De Smaeck van Hellevoet in Hellevoetsluis ontmoetten zij elkaar. Moeder Yvonne en dochter Maud rechtstreeks vanaf de atletiektraining bij de skiberg in Bergschenhoek, waar Maud de talenttraining volgde; vader Wim en zijn zoons Daan en Roel rechtstreeks vanaf het strand van Ouddorp, waar Daan en Roel aan de C-Side Strandrace deelnamen en ‘en passent’ een podium (Daan/2e achter oud profwielrenner Johnny Hoogerland) en 7e plek (Roel) meepikten.
In beeld bij Sport op Voorne Putten.
De familie Van Sintmaartensdijk kwam bij Sport op Voorne Putten in beeld door een bericht in de lokale media over wielrenner Daan van Sintmaartensdijk. Als Beloftenrenner won hij op 20 mei 2018 de Omloop der Kempen voor Elite/Beloften in Veldhoven. Dan Rolandus schreef daarover. Vanaf dat moment volgt SOVP Daan intensief en schreven wij al veel over hem.
Diverse oproepen op de SOVP Facebookpagina en de SOVP website leidden er toe, dat wij door de enthousiaste moeder Yvonne getipt werden over Roel. Ze vond de goede prestaties van Roel ook de moeite van het vermelden waard en nam contact op. Vanaf dat moment wordt Roel ook gevolgd. En naar aanleiding van de uitnodiging voor het familie interview maken we nu ook kennis met de talentvolle midden afstand loopster en B-Junior Maud.
Zuidland.
Wim van Sintmaartensdijk (52 jaar) is een geboren en getogen Zuidlander. Hij is al 25 jaar de partner van de geboren Rotterdamse Yvonne Egeter (48 jaar) en zij wonen met veel plezier in Zuidland. Wim en Yvonne werden verblijd met drie kinderen: Daan (21 jaar), Roel (18 jaar) en Maud (net 15 jaar geworden).
Wim is een –zoals hij dat zelf typeerde- doener. Hij werkt als medewerker Groenvoorziening bij Minekus in Zuidland en is daarnaast nog vaak drie of vier avonden in de week met gereedschap in zijn handen ergens klussend aan te treffen. Aan het weekend valt niet te tornen. Dan gaat pa als dat mogelijk is met zijn zoons Daan en Roel op pad naar de wielerkoers.
Yvonne is –zoals ze dat zelf omschreef- de gezinsmanager. Bij de zwangerschap van Maud is Yvonne gestopt met het betaalde werk en geniet ze van het werk voor het gezin en de begeleiding van dochter en zoons. Vanzelfsprekend komt Wim ook niets tekort.
Eerste zoon Daan werd op 11 juni 1998 in Zuidland geboren. Na de basisschool ging Daan naar het Penta College CSG Angelus Merula in Spijkenisse (later Molenwatering genoemd). Eenmaal afgestudeerd besloot Daan zich aan te sluiten bij de Vrije Universiteit Amsterdam voor de studie Bewegingswetenschappen. Deze zomer is Daan daarvoor afgestudeerd.
Zoon Roel zag drie jaar later het levenslicht op 8 mei 2001. Na de basisschool ging Roel eerst naar de Rietvelden (Mavo/Vmbo TL) en vervolgens naar het Lentiz Life College in Schiedam. Hij verdiept zich daar –na aanvankelijk overwogen te hebben een koksopleiding te volgen- in de opleiding Voeding en Technologie. Hij vindt dit een leuke opleiding en is daar nog dagelijks mee bezig tot aan de zomervakantie. Dan hoopt Roel af te studeren.
Maud kwam op 25 november 2004 op deze aardbol en was voor de afwisseling een meisje! Maud volgt na de basisschool thans de Havo opleiding bij de OSG Ring van Putten in Spijkenisse.
Sporten hoort er bij.
Daan, Roel en Maud weten niet anders, dan dat het actief beoefenen van sport bij het leven hoort. Vader Wim en moeder Yvonne hebben altijd aan sport gedaan. Vader maakte op jonge leeftijd kennis met het voetbal bij de jeugd van vv Zuidland. Op latere leeftijd kwam hij in een vriendenelftal bij vv Abbenbroek terecht. Tussendoor passeerden ook nog de sporten judo, triathlon en kickboksen. Momenteel heeft Wim het te druk met werk, klussen en het begeleiden van zijn kinderen (dinsdag Maud, weekend voornamelijk de jongens) zodat hij zelf nauwelijks meer aan sporten toekomt. Moeder Yvonne heeft een afwisselende volleybalcarrière achter de rug. Bij De Kangoeroes, Bernisse en ook nog een jaar Spivo. Na Mauds geboorte is ze daar mee gestopt. Ze had een enkelblessure en wilde zich volledig wijden aan het gezinsmanagement (J).
De kinderen Van Sintmaartensdijk gingen vanuit zichzelf sporten. De jongens speelden veel buiten. Na het gebruikelijke zwemdiploma ging Daan op voetbal (vv Zuidland) en deed hij op zeer jonge leeftijd mee aan een dikke bandenrace in Zuidland. Daaraan vastgekoppeld was de mogelijkheid een jaar gratis lid te worden van wielervereniging PRC Delta in Spijkenisse. Die optie lichtte hij na kort overleg met zijn ouders. Het was voetbal of wielrennen. Het werd het laatste. Hij is niet meer van de racefiets afgestapt.
Roel zag zijn enthousiast sportende oudere broer en besloot na eerst een tijd gevoetbald te hebben ook op de racefiets te stappen. Hij doorliep met plezier de categorieën 1 tot en met 4 bij PRC Delta in Spijkenisse. Daarna was de motivatie even weg, maar vanaf categorie 7 volgde de hergeboorte van wielrenner Roel. Vanaf de eerstejaars junioren begonnen de successen bij Roel te komen. Dat motiveerde hem nu alles uit zijn wielercarrière te halen.
Maud sloot zich al vroeg aan bij de peutergym van CGV Dindua. Ze turnde bij die vereniging tot haar 11e jaar om vervolgens over te stappen naar de atletieksport. Maud sloot zich aan bij Voorne Atletiek. Ze bleek talentvol en belandde twee jaar geleden bij het Atletiek Trainingscentrum Rotterdam (ATR). Het ATR houdt haar trainingen op de atletiekbaan van PAC Rotterdam. In de winterperiode wordt er ook 1x getraind bij de skiberg in Bergschenhoek. Maud richt zich als B-junior op de 400 meter, 800 meter en 1.500 meter. Baanatletiek heeft haar voorkeur, maar ze geniet in de winterperiode ook van de atletiekcross.
Talent
Naar het zich laat aanzien, beschikken Wim en Yvonne over talentvolle, enthousiast sportende kinderen. Alle drie ontwikkelen ze zich goed. En dan kan gerust gesteld worden dat de fietsende broers en het begeleiden van de kinderen ook financiële offers vraagt. Maar beide ouders stellen onomwonden dat dit geen enkel probleem is, ze genieten van hun leuke (redactie), succesvolle kinderen en gaan er net als zij volledig voor! En de rest van de familie en vrienden geniet volop mee. Yvonne: “Oma Tineke zorgt voor de plakboeken. Er ontgaat haar niets! Het is leuk dat ze net als wij zo mee geniet.”
Maud
Maud geniet van de atletieksport. Ze vindt hardlopen leuk. Op dinsdag wordt ze naar en van de trainingen meestal begeleid door vader Wim, in de weekenden door moeder Yvonne. Daarnaast trekt ze ook thuis in Zuidland regelmatig de loopschoenen aan of stapt ze op de racefiets om met haar broers Roel en Daan een rondje flink door te fietsen.
Siffan Hassan is Mauds grote voorbeeld. Ze heeft voor de middellange afstand gekozen omdat ze de pijn die het lopen over die afstanden van haar vraagt, al lastig genoeg vindt. Maud: “Om jezelf nóg langer pijn te doen, gaat mij te ver. (J)”
Over 2019 is ze met name tevreden met de top tien noteringen in diverse wedstrijden en haar ontwikkeling als jong atleet. Hoogtepunt was de 6e plek op de 800 meter tijdens het Nederlands Kampioenschap in Apeldoorn. Als dieptepunt beschouwt ze toch wel haar langdurige kuitklachten, waardoor ze soms met de rem op moe(s)t trainen.
Maud stelt zich in 2020 tot doel nieuwe persoonlijke records te lopen en zich verder vooral technisch te ontwikkelen. Ook wil ze graag op het Nederlands Kampioenschap in de top 5 eindigen. Ze wil genieten van het sporten met de leuke groep jongens en meiden van de talentgroep en veel leren van de twee trainers die haar begeleiden.
Maud ontspant met haar vrienden/vriendinnen door waar mogelijk te chillen, films te kijken of foto’s te maken. Muziek speelt ook een belangrijke rol in haar leven. Haar smaak is divers.
Roel.
Na de jeugdcategorieën en de nieuwelingencategorie bij PRC Delta te hebben gefietst, sloot Roel zich in de juniorencategorie aan bij de Renners- en Supportersclub Willibrord Wil Vooruit (www.wielerverenigingwwv.nl) uit het Brabantse wielergekke dorp Sint Willibrord. De Juniorploeg van deze vereniging neemt veel deel aan buitenlandse wedstrijden en daardoor kon Roel veel internationale ervaring opdoen en deelnemen aan wedstrijden met een sterker deelnemersveld. In juli volgde de eerste internationale top-10 klassering. In de Belgische Trofee van Vlaanderen bereikte Roel de 8e plaats.
In de Oberösterreich Juniorenrundfahrt volgde begin augustus direct etappewinst in de eerste etappe met daaraan gekoppeld de gele leiderstrui. Roel behield de trui tot en met de 2e etappe en eindigde uiteindelijk als 27e in het algemeen klassement, 4e in het puntenklassement en 11e in het bergklassement. De Duitser Marco Brenner reed Roel in de laatste, derde etappe toch nog uit de leiderstrui.
Ook in het Franse wielerweekend Tour des Vallées deed Roel op 17 en 18 augustus met de besten mee en werd 4e in het eindklassement. Het uitstapje naar de meerdaagse 2NCup wedstrijd in Zuid Korea was een ander hoogtepunt. Van 30 augustus tot 3 september deed Roel veel werk voor zijn sterke ploeg en wist zelf ook nog mooie klasseringen te behalen. Het seizoen werd afgesloten met de Chrono des Nations MJ in Frankrijk. Onder begeleiding van Jumbo Visma ploegleider Jan van Boven. De zesde plaats was natuurlijk een uitstekend resultaat.
Volgend seizoen sluit Roel zich aan in de Beloftencategorie. Bij de opleidingsploeg van VolkertWessels-MerckxCycling Team. Hij kijkt hier erg naar uit. Hij spreekt de wens uit dat hij de overgang van de Junioren naar de Beloften goed verteerd en veel zal leren bij dit opleidingsteam.
Roel kijkt met een goed gevoel terug op 2019. Hij heeft veel stappen gemaakt. Roel kan goed uit de voeten in heuvelachtig terrein en heeft zeker in een kleine groep zegekansen in de sprint. Hoogtepunt zijn de goede resultaten in Oberöstereich. Als dieptepunt in zijn wielerloopbaan beschouwt Roel de zware valpartij in een afdaling in Oostenrijk, twee jaar geleden.
Roel kijkt uit naar 2020. Roel: “Nog een half jaar met een fietslamp op, na schooltijd, in het donker trainen. Dan richt ik mij anderhalf jaar volledig op het wielrennen en stap ik over naar dag trainingsritjes. Wel of niet samen met Daan. Ik ga in ieder geval voor dezelfde ploeg rijden (al rijdt Daan voor het Continentaal team en Roel voor de Opleidingsploeg). Ik wil in die anderhalf jaar bezien of de wens voor een profcarrière reëel is. Ik neem een voorbeeld aan het type wielrenner als Nils Politt, de Duitser van Team Alpacin Katoesja. Zijn aanvallende manier van rijden spreekt mij aan. En Daan kan mij met Be Competitive als trainer/coach ook begeleiden J .”
De motivatie haalt Roel uit het mooie leven als wielrenner. De reisjes naar het buitenland spraken Roel tot op heden enorm aan. Hij traint vaak alleen (na school/in het donker); soms met broer Daan.
Daan.
Daan staat het langst van de drie Van Sintmaartensdijkkinderen in de schijnwerpers bij Sport op Voorne Putten. De afgelopen twee jaar reed hij in de Beloftencategorie bij het Alecto Cycling Team. Daan: “Een echt vriendenteam! We hebben mooie resultaten behaald omdat we alles voor elkaar over hadden.”
Na een mooi jaar 2018 met als hoogtepunt de winst in Omloop der Kempen, was begin 2019 minder succesvol. Mede door het plotseling overlijden van teamgenoot Robbert de Greef (hartstilstand tijdens een wedstrijd in Zeeland), een knieblessure en zijn studie aan de Vrije Universiteit Amsterdam.
Vanaf de zomer kwam Daan na de afronding van zijn studie in een goede flow en volgden de resultaten vanzelf. Hij reed goede wedstrijden, deed goed werk voor de ploeg en kon soms zijn eigen kans gaan. Daan reed een uitstekend NK, liet zich helaas in de laatste bocht “wegdrummen” waardoor hij het podium op een haar na miste maar toch keurig in de top-10 eindigde. Daan deed mee aan een aantal profcriteriums en genoot weer van het fietsen. Hoogtepunt was ongetwijfeld het weekend van de Europese Beloftenkampioenschappen (10/8) en de Slag om Norg (11/8). Daan was prominent in beeld tijdens het EK in Alkmaar. Daags daarna reed hij tot zijn vreugde opnieuw goed in de Slag on Norg totdat een val tegen het einde roet in het eten gooide waardoor een goede klassering niet meer mogelijk was.
Helaas besloot de ploegleiding in het najaar het team per 1 januari 2020 op te heffen. Gelukkig kwam VolkertWessels-Merckx Cycling Team op het pad. Het is een groter team met een ruimer teambudget. Daan hoopt zich in dat team verder te ontwikkelen en zich klaar te stomen voor een profcarrière. Een leuk detail is dat twee huidige ploeggenoten dezelfde overstap ook maken (de oud prof en zeer succesvolle Coen Vermeltfoort en Abe Celi).
Daan heeft geen idool in het wielrennen. Geniet van diverse renners. Hij spreekt hier wel respect uit naar de triathleten. Hij wil komend seizoen zich door ontwikkelen en droomt net als Roel van een profcarrière. Daan: “Ik kan goed sprinten, zeker in een kleine groep. Ik wil mij door ontwikkelen tot een goede klassiekerrenner. Ik zit nu nog net onder de wattage die je als beginnend professional wielrenner moet halen. Ik hoop in 2020 dus sterker te worden. Daarnaast hoop ik naast het wielrennen mijn bedrijf Be Competitive verder te ontwikkelen. Ik begeleid sinds kort zowel de recreatieve als (ver)gevorderde fietser (zie foto). Het begin is in hoopgevend. Ik woon nog thuis en kan en mag in alle rust mij van mijn ouders door ontwikkelen. Heel fijn!”
Er is leven naast de sport.
Hoewel de sport de rode draad in het leven van de Van Sintmaartensdijkjes is, wordt er ook volop tijd genomen om buiten de sport van elkaar te genieten. Er is tijdens het gesprek veel respect te merken van de ouders naar de kinderen én vice versa. Tevens bij de kinderen onderling. Ze gaan daarbij uitdagingen niet uit de weg. Ze genieten van elkaar, van familie en vrienden. Er wordt veel voor de sport opzij gezet, maar ook sociale contacten buiten de sport zijn belangrijk.
Bij Maud en Roel is het afmaken van de schoolopleiding prioriteit, Daan is “klaar met studeren” en een eigen bedrijf begonnen: Be Competitive voor trainingsbegeleiding en inspanningstesten. Hij wil zich naast het wielrennen ook daar in ontwikkelen. Leest veel over ondernemerschap en marketing.
Roel omschrijft Daan als leergierig en behulpzaam. Maud vindt Daan heel behulpzaam en slim, maar hij bemoeit zich wel overal mee. Daan vindt dat hij met Maud een vrolijke zus heeft, die niet over zich heen laat lopen. Ze zou zichzelf wel wat meer doelen mogen stellen. Roel was een beetje gemakzuchtig, maar ontwikkelt zich de laatste jaren goed en stelt doelen. Maud vindt Roel grappig en heel gezellig.
De maaltijden in huize Van Sintmaartensdijk worden meestal met liefde door moeder Yvonne bereid. Gewone kost is dat wat de pot schaft; maar zondag: patatdag!!! Roel en Daan zijn nu op een leeftijd gekomen dat ze toch wel rondom wedstrijddagen meer op hun eten gaan letten. Vooral tijdens meerdaagse wedstrijden wordt vaker aangepast voedsel gegeten en koolhydraten staan daarbij dan zeker op het menu.
In Huize Van Sintmaartensdijk hoor je altijd muziek. Een gevarieerd aanbod! Als het aan Yvonne ligt Radio 538, de Top 2000 en jaren 90 muziek. Vader sluit zich aan met jaren 80/90 muziek. Maud heeft geen echte voorkeur. Roel is meer voor de Urban (”Geef mij maar een lekkere beat.”). De enige die wat uit de toon valt is Daan. Die luistert liever naar Podcasts zoals die van Laurens ten Dam (inmiddels oud-prof) en over ondernemerschap.
Gevaar in de wielersport
Er is veel discussie over het gevaar, de veiligheid in de wielersport. Is dat een item in de familie?
Zowel Roel als Daan staan er tijdens de koers niet zo veel bij stil. Daan én Roel: “Na een valpartij heb je even een paar wedstrijden dat je alerter bent, maar daarna is alles weer bij het oude en ga je vol voor de winst.” Yvonne en Wim beleven weinig angstige momenten. “Het gevaar ligt om elke hoek, niet alleen in het wielrennen. Je kan op de fiets en in de auto ook zonder eigen schuld een ongeluk krijgen. Soms bekruipt Yvonne het gevoel, als ze tijdens een wedstrijd in een bocht langs de kant staat, van oef, deze bocht zijn ze weer veilig doorgekomen, maar gelukkig overkomt mij dit niet vaak. Bovendien zijn de jongens verstandig.”
Tot slot.
Vader Wim geniet van de ontwikkeling van zijn kinderen. Hij vindt deze periode vormend voor de toekomst van zijn kinderen. Hij beschouwt vaak alles op een afstand en steekt graag de handen uit de mouwen zodra dat nodig is. Wim: “Ik ben meer een doener dan een prater. Ik luister graag en geniet dan vaak.” Yvonne: “Ik geniet van ons gezin. Wij vinden ons leven leuk! Ik ben een trotse moeder. Ik geniet van de wisselwerking tussen ouders en kinderen.”
En dat laatste is zeker niet gelogen. Redacteuren Marcel en Jack hebben dat tijdens het tweeënhalf uur durende gesprek met het gezin Van Sintmaartensdijk aan den lijve ervaren en kunnen aanschouwen. De vragen en antwoorden kaatsten heen en weer zonder dat de aandacht bij de gesprekspartners verslapten.
We wensen het gezin Van Sintmaartensdijk nog veel leuke, gezonde jaren toe.
We danken De Smaeck van Hellevoet voor de gastvrijheid, de lekkere soep en hapjes. Het was een feest om 30 november in Hellevoet te zijn.