Hoe uniek is dat! Een broer en zus, die topsport bedrijven in de hoogste regionen van de triathlon- en duathlonsport. Hoe kan het ook anders met twee enorm sportieve ouders, die de kinderen gewoon de keus gaven om een sport te kiezen en ze vervolgens onvoorwaardelijk hierin steunen. Wij volgen Joey en Kim Van T Verlaat al een aantal jaar en vonden het tijd om nader kennis te maken met deze bijzondere familie. In dit “Kerst”interview spreken we met de drijvende krachten achter het succes van de “kids” en komen we meer te weten over de uitstekende winnaarsmentaliteit van deze, je mag het eigenlijk niet meer zo noemen, grote talenten. 

Om het interview goed in te kunnen delen, uw interviewer probeert het wel, maar kan echt niet met vier mensen tegelijk te praten, spreken we eerst met Jeroen en Wendy, gepassioneerde ouders van Joey en Kim. 

Jeroen, wanneer ben je zelf begonnen met sport? 

Ik sport vanaf mijn 14^de , ik liep toen al vaak hard en deed veel aan balsporten. Zo kwam het dat ik ruim zestien jaar basketbal heb gespeeld bij The Hurricanes in Spijkenisse. Erna heb ik er zes jaar training gegeven en heb ik in het bestuur gezeten. Omdat ik zelf iets wilde blijven doen ben ik marathons gaan lopen. Net voor mijn dertigste liep ik mijn eerste marathon, deze was in Rotterdam. Bij de (eerste) marathons die ik liep merkte dat de eerste 30 kilometer vrij soepel gingen, daarna werd het, mede door kramp, steeds zwaarder. Vanaf het moment dat M-Point Lifestyle Center geopend werd ben ik daar samen met Wendy gaan sporten. Via mijn werk hoorde ik van Marcel van Deursen, Nederlands Kampioen lange afstand triathlon, al over de triathlonsport. Hij inspireerde mij erg en vertelde over TVS’90. Ik ben in 2007 lid geworden van deze prachtige vereniging en sindsdien heb ik vooral aan triathlons deelgenomen. Ook heb ik vandaag de dag 35 marathons gelopen!? (de redactie is zeer onder de indruk). De mooiste vond ik de Jung Frau marathon in de Zwitserse Alpen. Je begint daar vlak, maar het loopt steeds steiler omhoog naar 2100 meter hoogte. Het is een prachtige omgeving en je ziet onderweg stukken van een gletsjer afbreken, waardoor lopers stoppen om ernaar te gaan kijken. Een betoverend gezicht, maar niet erg goed voor de eindtijd, haha.

DE topsporter van het gezin, is Wendy natuurlijk?

Ik ben op mijn dertiende begonnen met basketballen en genoot van de basketbalsport en deed in dat jaar ook al mijn eerste triathlon. Ik kom oorspronkelijk uit Schoonhoven en sportte in die omgeving. Omdat ik snel wist dat ik verder wilde in het basketbal, schreef ik me in voor een trainerscursus in Rotterdam en daar was Jeroen ook. We raakten aan de praat en zoals je kunt zien zijn er uiteindelijk twee prachtige kinderen uit voortgekomen ;-) ! Omdat ik Jeroen leerde kennen en richting Spijkenisse ging, ben ik hier mijn sport gaan zoeken en kwam ik naast de basketbal-vereniging, waar ik tevens trainer/coach was, ook terecht bij de sportschool waar ik ben begonnen met hardlopen. Later kwam ik ook in aanraking met de triathlon- en marathonsport en heb ik sindsdien één hele en meerdere halve marathons gelopen en doe nu uiteraard ook aan triathlons. Zo deed ik, indien nodig, ook nog wel eens mee met de triathlonmeiden in de divisie, maar die tijd is voorbij. We hebben alles over voor het team, zo ik ook. Het aantal deelnemers per team moet namelijk zowel aan de start-als finishlijn verschijnen (één “reserve atleet” in de wedstrijd). Als je dit niet doet, kost het je punten. Zo is het team uiteindelijk gepromoveerd van de eerste- naar Eredivisie. Ik ben een trotse coach van het TVS’90 damesteam! 

Jeroen en Wendy samen richting de finish. 

Met topsport, bedoelde ik eigenlijk: alles organiseren in en rondom huis en de activiteiten van man en kinderen? 

Haha, klopt. Ik ervaar dat ook als topsport, maar doe dit met veel liefde. Wij zijn enorm trots op Joey en Kim en het lijkt alsof in dit opzicht alles vanzelf gaat. Hierbij komt dat we zelf ook graag sporten, weten wat erbij komt kijken en na een aantal jaren lijkt de organisatie dan ook wat makkelijker te gaan.  

Kun je een aantal voorbeelden noemen?

Ik ben natuurlijk nauw betrokken bij het begeleiden en ondersteunen van Kim en Joey. Na het invullen van de wedstrijdkalender moeten we er natuurlijk voor zorgen dat alles zo goed als mogelijk ingepland wordt. Ik hou me er veel mee bezig. Ook heb ik een paar jaar de kleding verzorgd voor TVS’90, maar door tijdsdruk, kwam ik hier helaas niet meer aan toe. Verder letten we bijvoorbeeld op de voeding. Het is logisch dat we over het algemeen gezond willen eten. Ik hou natuurlijk rekening met de boodschappen in dit geval. Zo willen Kim en Joey vaak pannenkoeken, lasagne en pasta voor de training/wedstrijd eten en letten we op antioxidanten. Walnotenleveranciers hebben een goede klant aan ons! Vaak hou ik het lekker en super simpel en tot nu toe presteren we er goed op ;-). Ook hebben Jeroen en ik, in het begin van de carrière van Joey en Kim, tijd gestopt in het zoeken van sponsors. Zo langzamerhand stimuleren wij de kinderen om hier zelf naar op zoek te gaan.  

Over die financiële middelen, hoe krijgen jullie dit voor elkaar?

Voorheen sprongen we zelf in de spreekwoordelijke pen, want wij hebben met Joey en Kim een mooi “merk”; we hebben dus wat te bieden, zeg maar. De prestaties mogen er zijn en als we zo doorgaan worden die alleen maar beter. Nu ze 17 en 19 zijn, vind ik dat ze zelf ook initiatief mogen nemen hierin. Ik moet ze hier soms nog aan herinneren, maar ze pakken het steeds beter op. Lastig is dat je vaak moet afwachten. Sportvoeding en kleding gaat nog wel. Hierin is de sponsoring best goed. Je zult begrijpen dat het vele  inschrijfgeld, de trainingsstages, contributies en het reizen best veel geld kost. Je bent hier zo honderden euro ’s aan kwijt.  We hebben een flinke exposure via de sociale media en soms worden we gelukkig zelf benaderd. Het is uniek dat broer en zus op dit niveau meedoen. Ook Talentboek van Yvonne van Gennip stichting helpt ons met Crowdfunding.

Heb je nog wel tijd voor jezelf?

Ik probeer te blijven hardlopen, want zelf sporten, zie ik toch wel als mijn uitlaatklep. Verder geeft sporten en werken, ja werken, mij enorm veel energie. Ik heb een eigen praktijk als Schoonheidsspecialiste en Medisch pedicure (Sport) in Spijkenisse (Jeroen is IT Specialist bij Evides waterbedrijf). Als ik zie wat ik voor mijn klanten kan betekenen, geeft dat enorm veel voldoening. De vrije dagen van met name Jeroen gaan er hard doorheen, we “moesten” opeens even naar het WK in Denemarken, maar we moeten zeggen dat dat met werk goed te regelen is.

Hoe hebben jullie de kinderen opgevoed?

Wij hebben ze volgens ons behoorlijk ”vrij” opgevoed. Door zelf met sport en gezond bezig te zijn, hadden en hebben wij de hoop dat onze kinderen dit zien en vervolgens zelf ook besluiten om dit op te pakken. Natuurlijk willen wij ook goed onderwijs en zorgen dat ze slagen op het niveau dat bij hun past. Als ze maar kunnen doen wat zij leuk vinden. Dit is iets wat we dan ook erg stimuleren. Als je ergens geen zin in hebt, moet je jezelf dit ook niet per se opleggen. Zonder plezier en doorzettingsvermogen kom je er niet.     

Alles is wel geleidelijk gegaan en we genieten van deze ontwikkeling. Voor wat betreft de sport hebben we gelijk gezegd dat ze niet mochten basketballen. Wij kwamen uit die wereld en wisten wat het met zich meebracht. Om eerlijk te zijn waren wij er net uit en wilden niet weer in die sturing en coaching zitten, waarin we al dit tijd al hadden gezeten. Als je het dan toch over sturing hebt, ze moesten hun zwemdiploma halen en toen mochten ze de “eigen” sport kiezen. Kim wisselde al op jonge leeftijd, ze wilde eerst dansen maar daarna ‘overstappen’ op atletiek. Ze heeft uiteindelijk zelf voor triathlon gekozen. Joey was helemaal verzot op wielrennen en bleef fietsen. Eigenlijk vindt hij nu alles nog wel leuk, maar heeft toch gekozen voor triathlon/duathlon.

Kim wilde op jonge leeftijd al veel (hard)lopen. 

Hoe ziet de Kerst & Oud en Nieuw eruit bij de Familie van ‘t Verlaat?

Het huis is nu eindelijk in kerstsfeer, we hebben er iets heel gezelligs van gemaakt. Rond Kerst is het net als bij iedereen eigenlijk erg druk. Wendy is toevallig jarig op eerste kerstdag en we verwachten overdag wat visite. We zullen dan ‘s avonds gourmetten. Geloof het of niet, maar we hebben een wedstrijd op 2^e kerstdag. TVS’90 organiseert voor de 30ste keer de traditionele Kerstcross. Dit zijn (maximaal) vier rondjes, in totaal 9 kilometer, op het parcours van PRC delta. Een feest om aan mee te doen. Ondanks het enorm verschillend deelnemersveld, is de sfeer onderling altijd top en zijn we altijd blij om elkaar te zien. Ook Oudejaarsdag is sport gerelateerd. Dan lopen Joey en Kim de Sylvestercross in Soest, deel uitmakend van het nationaal crosscircuit. Volgens Joey en Kim wordt de oudjaarsnacht doorgebracht met vrienden en is het goede voornemen voor het nieuwe jaar om door te gaan op de huidige manier.  

Weer even terug naar Jeroen; Hoe verklaar je het succes van TVS’90 en de populariteit van de Triathlon/Duathlon?

(Jeroen blijkt tijdens het gehele interview gepassioneerd trainer en bestuurslid van TVS’90. Hij spreekt met enorm veel enthousiasme over de vereniging en is meer dan een uitstekend uithangbord.)

Joey en Kim hier nog aan het begin van hun fascinerende sportcarrière.

We hebben Joey en Kim een aantal van dezelfde vragen gesteld

(Kim en Joey lieten zich tijdens het begin van het interview zeker niet onbetuigd. Volwassen meedenkend en pratend, compleet verworven in het gesprek met pa en ma)

Wat zijn jullie doelstellingen voor het nieuwe jaar?

Joey:

Ik wil komend jaar met een team meedoen in de Duitse, Belgische en Nederlandse competitie. Afgelopen eredivisiejaar werd ons team tweede. Na een zesde, vijfde en vierde plaats, werden we nu tweede. We wonnen de eerste wedstrijd en stonden 1^ste in het klassement. Nu hopen we dit vast te houden tot het einde. Ik moet nog een keuze maken tussen het EK Triathlon in Weert en het EK Duathlon in Roemenië. Ook is er nog de Europacup in Holten, Nederland. Ik zit in de voorselectie van de nationale duathlonselectie en ik zal uiteindelijk de keus tussen duathlon en triathlon moeten gaan maken. Vorig jaar heb ik 8/9 wedstrijden achter elkaar gehad; dit wordt te gek. Herstellen lukt dan niet meer. Ook doe ik in 2019 mijn VWO examen en hoop ik uiteraard mijn diploma te halen!

Kim:

Mijn hoofddoel is om te starten op het EK Triathlon Junioren in Weert. Binnen mijn categorie zijn er 10 tot 12 meisjes die elkaar niks ontlopen. Eind april zal hiervoor de kwalificatiewedstrijd zijn. Verder maken wij ons Eredivisiedebuut met het damesteam van TVS’90. Ik hoop alle wedstrijden te mogen starten voor dit super gezellige team. Verder hoop ik mijn HAVO-studie goed af te kunnen sluiten in 2019 en hoop ik een keuze te maken welke studie ik hierna ga doen. 

Kim tijdens één van haar trainingen in haar geliefde omgeving in Oostenrijk

Wat opvalt, is dat jullie mentaal zo enorm sterk zijn, hoe kan dit?

Joey:

Natuurlijk ben ik wel eens teleurgesteld, maar als je ziet wat ik terug krijg voor mijn inspanning, is het een genot om dit te mogen doen. Ik boek nog steeds progressie en dit motiveert me. Tijdens het WK age-group in 2017 kreeg ik in de eerste ronde een klapband. Weg geld, weg prestatie, het werd gewoon een rotwedstrijd. Ik moest uitstappen wat dan ook een grote teleurstelling was. Alles wat ik mee kon doen ging goed, dus dat heb ik meegenomen in de trainingen erna. Ik vind de steun van mijn familie erg fijn. Ik voel dat ik alleen nog maar sterker kan worden.    

“Never ever, give up “

Kim:

Ik wordt erg geïnspireerd door quotes van (top)atleten, bijvoorbeeld Annemiek van Vleuten. Haar motto is ‘Never Ever Give Up’ en ik kan me hier heel goed in vinden en zal dan ook zeker niet opgeven. Na een wedstrijd blesseerde ik mijn knie waardoor ik rust moest nemen en toen ik daarvan genezen was blesseerde ik me opnieuw in Jersey (sleutelbeen gebroken). Ik ben nu gelukkig weer op de goede weg terug. Mijn race in Veenendaal dit jaar is ook een goed voorbeeld van een grote teleurstelling, niets, maar dan ook helemaal niets lukte zoals ik dit had bedacht. Ik heb dit positief opgepakt en ben erna doorgegaan met trainen. De volgende wedstrijd in Nijmegen ging stukken beter, ik won hier individueel en we pakten de dagwinst met het team.

Moeten jullie er veel voor doen of laten?

We vinden allebei dat dit wel meevalt, het is gewoon een soort van levensstijl geworden en wij weten niet beter. Onze familie, vrienden en omgeving weet niet beter en begrijpen het heel goed. Zo drinkt Joey bijna nooit alcohol (Kim mag dit nog niet eens ;-) ) en eten we als eerder gezegd gezond.

Hoe ziet een training eruit?

We trainen erg vaak. In principe minimaal twee keer op een dag. Vooral erg veel uren maken in het zwembad, maar ook hardlopen en fietsen trainen we veel; met name interval. Het zwemmen doen we in Spijkenisse bij ZV de Kempvis en ook trainen we wekelijks bij het RTC in Oosterhout. Hier kan onze coach (tevens bondscoach),  Armand van der Smissen, ons ook zelf zien trainen. In de zomer springen we regelmatig het Hartelkanaal bij Spijkenisse in voor een zwemtraining. De kracht- en fietstraining doen we vooral zelf maar ook het fietsen wordt in Oosterhout vaak getraind. We trainen 15 tot 20 uur in de week inclusief krachttraining. Onze trainers zijn Armand van der Smissen, Tanja Donkers en Dyanne Verpalen (alle drie van RTC Osterhout); Lucienne (de Kempvis zwemmen); en vader Jeroen (via TVS).

Hoe kun je je specialiseren in één onderdeel?

Je moet uiteraard weten waar je zwakke punten zitten. In dit geval trainen we specialistischer in het zwemmen. Je ziet dat dit z’n vruchten afwerpt. Zo is het verbeteren van de 200-meter zwemtijd van 3.45 minuut naar 2.15 minuut een enorme vooruitgang. Je moet uiteindelijk ergens de balans vinden. Als je teveel aandacht aan één onderdeel geeft, zal het andere misschien minder gaan. Ook is het dus goed om na een zware looptraining in de avond niet meteen een interval training te doen in de ochtend erop. 

Joey in actie in de ETU Junior Cup Kitzbühel, Oostenrijk

Wat vind je tot nu toe je mooiste en beste prestatie?

Joey:

Zonder twijfel mijn derde plaats tijdens het WK duathlon in Denemarken. Die race was ontzettend goed en de locatie top! Ook Kitzbühel is ontzettend mooi, maar de tweede race daar was onthutsend zwak.

Kim:

Mijn individuele winst in de 1^e divisie wedstrijd in én met het team Nijmegen is denk ik het hoogtepunt en als locatie zou ik willen kiezen voor Jersey. Daar hadden we ook nog tijd om een rondreis over het eiland te maken en dit was, samen met drie vriendinnen van mij die er ook waren voor Superleague Triathlon, waanzinnig mooi.

Wat is jullie favoriete muziek?

Joey: Ai , dan moet ik even naar mijn Spotify lijst kijken. Eminem komt wel heel vaak voor, dus dat komt het meeste in de buurt van waar ik graag naar luister. Ook pop luister ik graag.  

Kim: Mijn favoriete muziek tijdens de trainingen is Pop en Hardstyle. Ook ‘oudere’ nummers zoals Queen en Abba vind ik erg leuk om te beluisteren. Zo luisterden we in Denemarken met een hele groep jeugd en juniores muzieklijsten op Spotify uit de jaren tachtig.